Γυμναστείτε είναι το μήνυμά μας!!!!!!
Με το πέρασμα των ετών και τη μετάβαση σε ένα νέο τρόπο ζωής, που τις περισσότερες φορές σηματοδοτείται από το τέλος της εργασίας δύο είναι τα σημαντικότερα είδη προβλημάτων που προκύπτουν για τα άτομα αυτά.
α. Προβλήματα που οφείλονται στην αδυναμία του σώματος, στην εξασθένιση της μνήμης, στην ελάττωση όρασης, όσφρησης και ακοής,
β. Προβλήματα ψυχολογικής φύσης που οφείλονται στη μοναξιά και την ανασφάλεια.
Ο πρώτος και σημαντικότερος σκοπός της άσκησης στην τρίτη ηλικία είναι η διατήρηση σε καλή κατάσταση των κινητικών, οπτικών και ακουστικών λειτουργιών του σώματος για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Πέρα από αυτό όμως, στόχος της άσκησης πρέπει να είναι η καλλιέργεια διαπροσωπικών σχέσεων και κατά συνέπεια η βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας.
Μελέτες πάνω στη σύσταση σώματος των ηλικιωμένων αναφέρουν ότι με την αύξηση της ηλικίας παρατηρείται απώλεια της μυϊκής μάζας.
Υπολογίζεται ότι από την ηλικία των 20 μέχρι αυτή των 70 ετών η απώλεια μυϊκού ιστού φτάνει στο 20-30%. Για την απόδοση της απώλειας της μυϊκής μάζας χρησιμοποιείται ο γενικός όρος ‘σαρκοπενία’ και εκτός αυτής περιλαμβάνει μια σειρά από φαινόμενα, τα οποία έχουν επιπτώσεις τόσο στη λειτουργική κατάσταση του οργανισμού, όσο και στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων.
Η σαρκοπενία σχετίζεται με μειωμένη μυϊκή δύναμη, συσταλτικότητα, μειωμένη αιμάτωση και αγγείωση, μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού, καθώς επίσης και γρήγορο κάματο.
Στις επιπτώσεις της περιλαμβάνονται η μειωμένη ικανότητα κίνησης και προσαρμογής σε καταστάσεις στρες.
Αντιθέτως, η άσκηση προάγει τον νευρομυϊκό συντονισμό βελτιώνοντας την ισορροπία του σώματος και μειώνοντας τον χρόνο αντίδρασης σε εξωτερικά ερεθίσματα.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς πολλοί τραυματισμοί – ακόμη και θανατηφόροι – δημιουργούνται από γλίστρημα σε σκάλες, είτε σε βρεγμένο έδαφος, είτε από φρενάρισμα/ξεκίνημα του λεωφορείου, είτε από κάποιο αυτοκίνητο που δεν έγινε γρήγορα αντιληπτό.
Άσκηση τρεις έως πέντε φορές την εβδομάδα μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση της υγείας των ηλικιωμένων.
Άλλωστε, η ηλικία, όπως φαίνεται δεν είναι απαγορευτικός παράγοντας.
Το μόνο που απαιτείται είναι διάθεση για καλή ποιότητα ζωής.
Ακόμη και στα τελευταία ‘–ήντα’.