Την μνήμη των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της Α΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου, τίμησε η Ιερά Μητρόπολις Νικαίας στην φερώνυμη Ιερά Μονή που βρίσκεται στο Οικολογικό Πάρκο Σχιστού Περάματος.
Το Σάββατο (19/05) στις 18:30 εψάλη Μέγας πανηγυρικός εσπερινός, ενώ την Κυριακή 20/05 το πρωί τελέσθηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο από τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νικαίας Αλέξιο με τη συμμετοχή και του Μητροπολίτη Πειραιά Σεραφείμ. Κατά το διήμερο του εορτασμού, τέθηκαν σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Αγίου Ευθυμίου και ιερά Λείψανα Αγίων τα οποία φυλάσσονται σε Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας.
Αμέσως μετά, στις 11:00, ακολούθησε αρτοκλασία για τους Πολιούχους Κωνσταντίνο και Ελένη στον χώρο του εντευκτηρίου.
Σε αυτή την ιδιαίτερα σημαντική Αρχιερατική Συλλειτουργία, που μεταδόθηκε σε ζωντανή σύνδεση από το τηλεοπτικό κανάλι της κρατικής τηλεόρασης, παραβρέθηκε και ο Δήμαρχος Περάματος Γιάννης Λαγουδάκης.
Πιο κάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε όλη τη λειτουργία:
Λίγα λόγια για την γιορτή
Την Ζ’ Κυριακή από το Πάσχα, η Εκκλησία τιμά την ιερά μνήμη των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, των συγκροτησάντων το 325 μ.Χ. την Α’ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδο.
Στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, η Εκκλησία εταλανίσθη από την αιρετική διδασκαλία του Αρείου, ο οποίος δεν εδέχετο το ομοούσιο του Υιού με τον Πατέρα, και εδίδασκε ότι ο Υιός είναι κτίσμα του Πατρός. Την αιρετική αυτή διδασκαλία επολέμησε κατ’ αρχάς ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Αλέξανδρος, ο οποίος είχε κοντά του τον Διάκονο τότε, και μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας, Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος ουσιαστικά με όρους βαθειά θεολογικούς αντιμετώπισε τον Άρειο, χωρίς βεβαίως ο αιρεσιάρχης να πεισθή.
Την εποχή εκείνη, κατά την του Θεού οικονομία, τα σκήπτρα της Βασιλείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχε ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο οποίος ανεδείχθη όντως Ισαπόστολος, αφού ειργάσθη τα μέγιστα υπέρ της αγίας και αμωμήτου ημών Πίστεως. Ο ευσεβής άναξ συνεκάλεσε στην Νίκαια της Βιθυνίας την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, προκειμένου να επιλυθή οριστικά η σοβούσα κατάσταση και πνευματική κρίση.
Πρόεδροι της Συνόδου διετέλεσαν ο Αντιοχείας Ευστάθιος και ο Αλεξανδρείας Αλέξανδρος. Κατά τις εργασίες της Συνόδου, διεκρίθησαν ακόμη οι εξής Άγιοι Πατέρες:
- Ο Μέγας Αθανάσιος, ως ανεφέρθη προηγουμένως, ο οποίος με την βαθειά δογματική του εν Αγίω Πνεύματι διδασκαλία αντιμετώπισε τον θλιβερό και φρικτό αιρεσιάρχη.
- Ο Άγιος Σπυρίδων, ο απλούς ποιμήν της Τριμυθούντος της Κύπρου, ο οποίος κατετρώπωσε τον Άρειο με το γνωστό θαύμα με το κεραμίδι, που στα χέρια του διελύθη στα τρία συστατικά από τα οποία κατασκευάζεται (νερό – φωτιά – χώμα).
- Ο Ιεράρχης των Μυρέων Άγιος Νικόλαος, ο οποίος κατελθών από την θέση του εράπισε τον Άρειο. Η πράξις αυτή του Αγίου Νικολάου έγινε αιτία να φανερωθή το θέλημα του Θεού, αλλά και ο Άγιος να δοξασθή, αφού στην φυλακή όπου εκλείσθη, καταδικασθείς εις κοπήν της χειρός του, εδέχθη την επίσκεψη του Κυρίου, ο οποίος του προσέφερε το Ιερό Ευαγγέλιο, καθώς και της Κυρίας Θεοτόκου, η οποία του προσέφερε το ιερό ωμοφόριο.
- Επίσης οι ιερές μορφές των Αγίων Πατέρων Μακαρίου Ιεροσολύμων, Οσίου Επισκόπου Κορδούης, Οσίου Παφνουτίου κλπ.
Η Αγία και Α’ Οικουμενική Σύνοδος κατωχύρωσε τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, μέσα από τα οποία διατρανώνεται η πίστη μας στην Αγία και ομοούσιο Τριάδα, διακηρύσσεται το ομοούσιον του Υιού με τον Πατέρα, και σαφέστατα δηλώνεται η αλήθεια ότι ο Υιός ενηνθρώπησε, προσλαβών το ανθρώπινο φύραμα, γεννηθείς εκ Πνεύματος Αγίου και εκ της Αειπαρθένου Μαρίας.
Το σωτήριο μήνυμα της εορτής των Αγίων Πατέρων είναι, ότι η διδασκαλία της Εκκλησίας, η οποία εθέσπισε τα δόγματα, τους όρους δηλαδή μεταξύ αληθείας και αιρέσεως, είναι ζωή, ενώ η αίρεση είναι θάνατος. Όποιος, λοιπόν, είναι ενωμένος με την Αγία μας Εκκλησία σώζεται, ενώ έξω από την Εκκλησία καταστρέφεται, αφού εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Πηγή: http://www.orp.gr/?p=13633
